Schaam je jezelf wel eens? Of voel je jezelf wel eens schuldig? Wist je dat dit de meest zware gevoelens zijn die er bestaan?
Eind vorige week ervoer ik ze weer. Ik baalde enorm hard van mezelf door iets wat ik had gedaan. Mijn gedachten waren niet al te vriendelijk over mezelf. Ik zocht me een slag in de rondte om het goed te praten of in een positief daglicht te zien. Ik vroeg om hulp aan vriendinnen om tegen me te zeggen wat mijzelf op dat moment niet lukte.
Tot ik op het punt kwam dat ik besefte dat ik er niets anders van kon maken dan dat het gewoon *** was en het was gebeurd. Met dat besef bleef alleen nog het gevoel over.
De enige optie die overbleef was het gevoel helemaal toelaten en het doorleven.
Auw..
En, vrij snel daarna: opluchting. Voor een groot deel was het weg. Zo’n 80%. Die andere 20% popt nog af en toe op en bezorgt me een ‘herinneringsbuikpijn’. (Beter dan die migraine die me onderuit sloeg afgelopen vrijdag 🙂 )
Zo onderging ik zonder dat ik er bij stil stond het ontstaan van een trauma, de verwerking ervan in mijn hoofd en de verwerking in mijn lijf. Met als resultaat: een lichter bestaan.
Ik weet nog goed hoe ik zo’n vijftien jaar geleden langer dan een jaar gebukt ging onder dit gevoel. Elke dag tergde ik mezelf in de dans waarbij ik getriggerd werd, de trigger probeerde weg te moffelen, het toch bleef rondzingen in mijn hoofd, mijn lijf steeds verder uitgeput raakte en ik langzaamaan ging toegeven dat ik me schaamde en schuldig voelde. Eerst tegen een ander, lang daarna pas tegenover mezelf.
Buiten het doorvoelen van wat eruit wil, ligt in dat laatste een heel belangrijkste stuk: dat JIJ het ok vindt zoals je bent, wat je ook hebt gedaan of is overkomen. Ongeacht wat anderen erover zullen vinden.
Het zit allemaal in jou!
Bron afbeelding: https://bestopbook.info